ขอพระเจ้าเขย่าใจเรา อย่าเพียงแค่ขอบคุณพระเจ้าในคริสต์จักรสำหรับพระพรอย่างเดียว  เมื่อเราเห็นคนจะตายฝ่ายร่างกายเรายังทำทุกวิถีทางเพื่อช่วยไม่ให้เขาตายไม่พอแต่ต้องคิดถึงฝ่ายวิญญาณของเขาด้วย โดยเฉพาะอย่างยิ่งคนใกล้ๆตัวเราจะทนได้ไม๊เมื่อเห็นเขาต้องพินาศตายไปต่อหน้าโดยไม่ได้รับความรอด  ถ้าเราเป็นเขาเราอยากจะพูดอะไรก่อนตาย? ในขณะที่เราได้บอกเขาแล้วแต่เขาไม่เชื่อ ถ้าเราไม่ได้ประกาศเขาและเขาต้องพินาศ นี่เป็นความรับผิดชอบของเรา

( มธ.28:19-20) เป็นคำสั่งของพระเยซูที่ให้แก่เราทั้งหลาย เราทุกคนเป็นยามของพระเจ้าที่จะต้องคอยบอกกับคนทุกๆคนให้มาเชื่อพระเยซู มิฉะนั้นจะต้องวิบัต

( อสค.- 3:17-19 ) เพราะความเป็นความตายของพวกเขาขึ้นอยู่ที่เราถ้าเราไม่ทำหน้าที่พวกเขาจะต้องตาย

( รม.6:23 ) เพราะว่าค่าจ้างของความบาปคือความตาย แต่ของประทานจากพระเจ้าคือชีวิตนิรันดร์ในพระเยซูคริสต์องค์พระผู้เป็นเจ้าของเรา

พระเยซูประกาศข่าวประเสริฐใน ยอห์นบทที่  4 ทั้งบท

ไม่เพียงแต่พระเยซู สั่งเราทั้งหลาย คำสั่งของพระองค์ไม่มีใครปฎิเสธว่าทำไม่ได้ เราสามารถทำได้ทุกที่ ทุกเวลา ทุกสถานะทุกวัย ทุกอาชีพ

ในมัทธิว ได้กล่าวถึงแผ่นดินสวรรค์เปรียบเหมือน นายคนหนึ่งที่จะออกจากบ้าน ได้มอบหมายหน้าที่ให้คนใช้ๆ คิดว่านายยังไม่กลับ ก็เลยกินดื่มเที่ยวเล่น และโขกสับทาสคนอื่นๆ  ขอให้เราเป็นทาสที่สัตย์ซื่อ

เราเป็นผู้ที่รับผิดชอบความเป็นความตายของคนอื่นด้วยเราเป็นทาสเป็นทูต  2 คร.5:20

ฉะนั้นเราจึงเป็นทูตของพระคริสต์ โดยที่พระเจ้าทรงขอร้องท่านทั้งหลายทางเรา เราจึงขอร้องท่านในนามของพระคริสต์ให้คืนดีกันกับพระเจ้า  พระเยซูเป็นผู้ปลดปล่อยช่วยเหลือคนในขณะที่พระองค์อยู่บนโลก พวกเราต้องมีหัวใจเดียวกับพระองค์ (อสย.61:1-3)

ในยอห์น 4:3-4  พระเยซูเดินทางกลับไปกาลิลีอีกจำต้องผ่านสะมาเรีย โดยปกติชาวยิวไม่ชอบชาวสะมาเรีย (จากอดีตที่ทั้งสองไม่ลงลอยกันและหาว่าสะมาเรียเป็นพวกชาติผสม) แต่พระเยซูมีพระประสงค์ที่เห็นแก่ดวงวิญญาณของสะมาเรีย

เช่นเดียวกับที่พวกเราต้องทำลายกำแพงความคิดของเราเองที่ว่าไม่อยากประกาศกับคนนั้นคนนี้ ฯลฯ แต่ให้เห็นแก่ดวงวิญญาณของเขา ( ในกิจการฯ พระเจ้าได้ทำลายกำแพงของเปโตรเกี่ยวกับเรื่องของอาหาร ) หรือทัศนคติต่อคนภายนอกที่เป็นกำแพงทำให้เราไม่ประกาศ ทุกอาชีพต้องการความรอดไม่ว่าเขาจะทำอาชีพที่เราคิดว่าน่ารังกียจ เด็กๆที่เราคิดว่ายังไม่ถึงเวลาหรือไม่สำคัญ ผู้สูงวัย คนเหล่านี้สำคัญทั้งสิ้น หรือคนป่วยพระเยซูยังรักษาเขาทั้งฝ่ายร่างกายและนำวิญญาณของเขาให้รอด  พระเจ้าให้เรามีชีวิตอยู่เพื่อที่จะนำผู้อื่นได้รับความรอด ไม่เว้นคนที่เป็น แรงงานต่างด้าวต่างชาติ

พระเจ้านำเราอยู่ที่ไหนเราก็ทำหน้าที่ที่นั้น ขอให้เรามีหัวใจที่เป็นห่วงเป็นใยผู้อื่น ศาสนาช่วยไม่ได้เพราะไม่มีใครทำได้ แต่มีทางรอดทางเดียว คือ ในพระเยซู พวกเราที่รอดแล้วมีหนี้ รม.1:14 ข้าพเจ้าเป็นหนี้ทั้งพวกอารยะและพวกอนารยชนด้วย เป็นหนี้ทั้งพวกนักปราชญ์และคนเขลาด้วย

สิ่งที่พวกเราต้องชำระ คือ นำข่าวประเสริฐไปสู่คนทั้งคนที่เจริญแล้วคนที่กำลังพัฒนา

อ.เปาโลฉวยโอกาศที่จะพูดเรื่องข่าวประเสริฐ (กจ.21:39-40)  เพียงแค่เรามีหัวใจเดียวกับพระเยซู อย่าให้อคติ ความกลัว เป็นกำแพงที่ทำให้เราไม่ประกาศฯ

ใน รม.3:16 โลก หมายถึง คน คนที่เราต้องนำเขามาถึงความรอด ความเป็นความตายของเขาอยู่ที่ปากของเรา เราต้องทำหน้าที่ประกาศจนถึงสุดๆ พระมหาบัญชาเป็นของเราทุกๆคนชำระหนี้โดยการประกาศข่าวประเสริฐ………..

ขอพระเจ้าอวยพร